Esercizi sulla seconda declinazione dei sostantivi greci (superiori)
I seguenti esercizi riguardano la seconda declinazione dei sostantivi greci studiata nella Lezione 8.
Esercizi sulla seconda declinazione
[modifica]Esercizio 1
[modifica]Analizza e traduci:
A) τῆς παρθένου, οἱ ὀφθαλμοί, τὰ πτερά, τῶν διδασκάλων, ὦ ἔργον, ὦ ἵππε, τoῖς ῥόδοις, τὸν πλοῦτον, τὼ δούλω, τὰ δάκρυα, τῆς βιβλίου, τὰς νόσους, τῷ διδασκάλῳ, τοῖν πτεροῖν, τὸν ἀγρόν, οἱ βίοι, ὦ ἄρτε, τοὺς νόμους, τῶν ἵππων, τὰ εἴδωλα.
B) dei campi, o vergine, agi schiavi, o ricchezza, gli schiavi, delle leggi, alle malattie, due libri, a due cavalli, la vita, della lacrima, al pane, i venti, dei venti, il maestro, gli alberi.
Esercizio 2
[modifica]Analizza e traduci:
A)
- Τὸ ῥόδον πρὸς τὸν ἥλιον τὰ φύλλα ἀναστρέφει.
- Ὁ ἄγγελος τοῖς Ἀθηναίοις τὰς τῆς στρατιᾶς νίκας ἀγγέλλει.
- Ὦ θεός,ἐν ταῖς δυστυχίαις βοήθειαν τοῖς ἀνθρώποις φέρε.
- Τῶν καρπῶν ἕνεκα οἱ γεωργοὶ τὰ δένδρα σπουδαίως θεραπεύουσιν.
- Οἱ πολέμιοι εἰς τὴν Πελοπόννησον εἰσβάλλουσι καὶ τοῖς Ἀχαιοῖς ἑπιφέρονται.
- Ὦ ἄδελφε, μετρίως σίτῳ καὶ πότῳ χαῖρε.
- Τοὺς διδασκάλους φίλους νόμιζε, ὦ ἄδελφε.
- Οἱ Τυρρηνοὶ παρὰ τοῖς Ῥωμαίοις Ἑτροῦσκοι ἢ Τοῦσκοι προσαγορεύονται.
- Ἱππίας καὶ Ἳππαρχος τοῦ Πεισιστράτου υἱοί εἰσιν.
- Οἱ Ἂθηναῖοι κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν πολιορκέονται καὶ περὶ τῆς σωτηρίας κινδυνεύουσιν, ὅτι οἱ σύμμαχοι οὐ βοήθειαν φέρουσιν.
- Βίος τοῦ θεοῦ δῶρον βιος του θεου σωρον ο υπνος του θανατου ειδωλον εστιν
- Ὦ δοῦλε, τῷ δεσπότῃ πείθου.
- Πόνον φέρε, ὦ τέκνον, καὶ τῷ ἔργῳ τὸν οἶκον αὕξανε.
B)
- I venti abbattono gli alberi.
- O fratello, ricevi i doni del fratello.
- L'ignoranza è spesso causa di malattie.
Esercizio 3
[modifica]Analizza e traduci:
A)
- Οἱ ἄνθρωποι τὴν εἰς Ἅιδην κάθοδον φοβέονται.
- Εὐριπίδης ὁ ποιητὴς καὶ Θουκυδίδης ὁ ἱστορικὸς Ἀναξαγόρου τοῦ φιλοσόφου μαθηταί εἰσιν.
- Ἡ μὲν μάκαιρα τοὺς πολεμίους τιτρώσκει, ἡ δὲ διαβολὴ τοὺς φίλους χωρίζει.
- Τὰ δάκρυα ἐνίοτε τὴν λύπην ἐπικουφίζει.
- Οὐ μὴν οἱ λόγοι, ἀλλὰ τὰ ἔργα τοῦ εὖ πράττειντεκμήριά εἰσιν.
- Οἱ διδάσκαλοι τοὺς τῶν Ῥωμαίων πολέμους τοῖς νεανίαις λέγουσι.
- Τῷ τῶν στρατιωτῶν νόστῳ ὁ δῆμος χαίρει.
- Ὦ φίλε, τὴν τῶν Ἀθηναίων νίκην αὐτίκα τῷ δήμῳ εὐαγγλίζου.
- Τὸ σπουδαίως τοῖς νόμοις πείθεσθαι τῶν πολιτῶν ἐστιν.
- Ἡ τοῦ μανθάνειν ἐπιθυμία σωΦροσύνης σημεῖόν ἐστιν.
- Ὅ πλοῦτος μὲν πολλάκις ταλαιπωρίαν, ἡ σοφία δὲ ἀεὶ εὐδαιμονίαν φέρει.
- Ἀρχὴ φιλίας μὲν ἔπαινος, ἔχθρας δὲ ψόγος.
B)
- I lavori dei contadini procurano nutrimento agli uomini ed agli animali.
- Il desiderio di oro e di argento è un pericolo per i giovani.
- Guardati ome dalle lusinghe dei demagoghi, così dalla violenza dei tiranni.
Esercizi sui nomi contratti e la declinazione attica
[modifica]Esercizio 4
[modifica]Analizza e traduci:
A) τοῖς νοῖς, τῶν ὀστῶν, τοῖς ῥοῖν, οἱ πλοῖ, τὰ ὀστᾶ, τὸν νοῦν, ὦ νοῦ, τῷ κανῷ, τοῦ πλοῦ, τὰ κανᾶ, τὼ νώ, τὴν ἕω, τοῖς λαγῷς, τοὺς νεώς, τῇ ἔῳ, τὸν νεών, οἱ κάλῳ, οἱ λεῴ.
B) i canestri, all'osso, le due correnti, le menti, o mente, della navigazione, ai due canestri, alle ossa, alla navigazione, le circumnavigazioni, all'approdo, delle sale, del tempio, i popoli, le sale, dei templi, dell'aurora, il tempio, alla gomena.
Esercizio 5
[modifica]Anaizza e traduci:
A)
- Πολλάκις οἶνος τὸν ἀνθρώπου νοῦν ἐκκαλύπτει.
- Ἐνίοτε οἱ τῆς θαλάσσης ῥοῖ τοῖς ναύταις κινδύνους παρέχουσιν.
- Οἱ γεωργοὶ ἐν τοῖς κανοῖς τοὺς τῆς συκῆς καρποὺς φέρουσιν.
- Ὡς Ἀναξαγόρας ὁ φιλόσοφος λέγει, νοῦς κόσμῳ ἐπιτάσσει.
- Οἱ στρατηγοὶ τὰ τῶν στρατιωτῶν ὀστᾶ οἰκτρῶς συλλέγουσιν.
- Ἅμα τῇ ἕῳ οἱ θηρευταὶ ἐγείρονται.
- Ὁ στρατηγὸς τὸν λεὼν πρὸς τὴν μάκην προτρέπει.
- Οἱ λαγῲ διὰ τῶν πεδίων τρέχουσιν.
- Ὁ τῶν Ἁθηναίων λεὼς ἐν τῷ νεῲ τοὺς θεοὺς σέβεται.
- Μετὰ τὸν πλοῦν οἱ ναῦται τοὺς κάλως εἰς θάλασσαν ῥίπτουσιν.
B)
- Ate offusca la mente degli uomini.
- Nella sala del banchetto vi sono i convitati.
- Le lepri fuggono i cacciatori.
Versioni
[modifica]Versione 1: (Ooo) Il supplizio di tantalo
[modifica]Τάνταλος ἐν Ἅιδου δεινῶς διὰ τὴν πονηρίαν κολάζεται. Ὁ πανοῦργος γὰρ ἐν καλῷ καὶ ψυχρῷ ποταμῷ ἐστιν, ἀλλὰ τῇ δίψῃ πιέζεται· δῆτε γὰρ βούλεται πίνειν, τὸ ὕδωρ εὐθὺς ἀπαλλάττεται. Πρὸ τοῦ προσώπου ἐπὶ τῶν κλάδων δένδρου ἄφθονα μῆλά ἐστιν, ἀλλὰ ὁ Τάνταλος τῷ λιμῷ πιέζεται· εἰ γὰρ ὁ πανοῦργος καρπὸν λαμβάνειν βούλεται, οἱ κλάδοι τοῦ δένδρου ὑπὸ τῶν ἀνέμων εἰς τὰς ὑψήλας νεφέλας τοῦ οὐρανοῦ αἵρονται. Προσέτι ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς μακρὰ λίθος ἐκ πέτρας ἀρτᾷ· ὁ λίθος μὲν οὐ πίπτει, οὐδέποτε δὲ ἀπαλλαγή ἐστιν τοῦ κινδύνου καὶ τοῦ φόβου. Ὁ μὲν Τάνταλος διὰ τὴν ἀσέβειαν πικρὰ ζημία εἰς ἀεὶ πιέζεται, οἱ δὲ ἄνθρωποι τὸν νοῦν τῇ τοῦ Ταντάλου ζημίᾳ προσέχουσι καὶ εἰς τὴν εὐσέβειαν τρέπονται.