Esercizi sulla seconda declinazione dei sostantivi greci (superiori)
I seguenti esercizi riguardano la seconda declinazione dei sostantivi greci studiata nella Lezione 8.
Esercizi sulla seconda declinazione
[modifica]Esercizio 1
[modifica]Analizza e traduci:
A) τῆς παρθένου, οἱ ὀφθαλμοί, τὰ πτερά, τῶν διδασκάλων, ὦ ἔργον, ὦ ἵππε, τoῖς ῥόδοις, τὸν πλοῦτον, τὼ δούλω, τὰ δάκρυα, τῆς βιβλίου, τὰς νόσους, τῷ διδασκάλῳ, τοῖν πτεροῖν, τὸν ἀγρόν, οἱ βίοι, ὦ ἄρτε, τοὺς νόμους, τῶν ἵππων, τὰ εἴδωλα.
B) dei campi, o vergine, agi schiavi, o ricchezza, gli schiavi, delle leggi, alle malattie, due libri, a due cavalli, la vita, della lacrima, al pane, i venti, dei venti, il maestro, gli alberi.
Esercizio 2
[modifica]Analizza e traduci:
A)
- Τὸ ῥόδον πρὸς τὸν ἥλιον τὰ φύλλα ἀναστρέφει.
- Ὁ ἄγγελος τοῖς Ἀθηναίοις τὰς τῆς στρατιᾶς νίκας ἀγγέλλει.
- Ὦ θεός,ἐν ταῖς δυστυχίαις βοήθειαν τοῖς ἀνθρώποις φέρε.
- Τῶν καρπῶν ἕνεκα οἱ γεωργοὶ τὰ δένδρα σπουδαίως θεραπεύουσιν.
- Οἱ πολέμιοι εἰς τὴν Πελοπόννησον εἰσβάλλουσι καὶ τοῖς Ἀχαιοῖς ἑπιφέρονται.
- Ὦ ἄδελφε, μετρίως σίτῳ καὶ πότῳ χαῖρε.
- Τοὺς διδασκάλους φίλους νόμιζε, ὦ ἄδελφε.
- Οἱ Τυρρηνοὶ παρὰ τοῖς Ῥωμαίοις Ἑτροῦσκοι ἢ Τοῦσκοι προσαγορεύονται.
- Ἱππίας καὶ Ἳππαρχος τοῦ Πεισιστράτου υἱοί εἰσιν.
- Οἱ Ἂθηναῖοι κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν πολιορκέονται καὶ περὶ τῆς σωτηρίας κινδυνεύουσιν, ὅτι οἱ σύμμαχοι οὐ βοήθειαν φέρουσιν.
- Βίος τοῦ θεοῦ δῶρον βιος του θεου σωρον ο υπνος του θανατου ειδωλον εστιν
- Ὦ δοῦλε, τῷ δεσπότῃ πείθου.
- Πόνον φέρε, ὦ τέκνον, καὶ τῷ ἔργῳ τὸν οἶκον αὕξανε.
B)
- I venti abbattono gli alberi.
- O fratello, ricevi i doni del fratello.
- L'ignoranza è spesso causa di malattie.
Esercizio 3
[modifica]Analizza e traduci:
A)
- Οἱ ἄνθρωποι τὴν εἰς Ἅιδην κάθοδον φοβέονται.
- Εὐριπίδης ὁ ποιητὴς καὶ Θουκυδίδης ὁ ἱστορικὸς Ἀναξαγόρου τοῦ φιλοσόφου μαθηταί εἰσιν.
- Ἡ μὲν μάκαιρα τοὺς πολεμίους τιτρώσκει, ἡ δὲ διαβολὴ τοὺς φίλους χωρίζει.
- Τὰ δάκρυα ἐνίοτε τὴν λύπην ἐπικουφίζει.
- Οὐ μὴν οἱ λόγοι, ἀλλὰ τὰ ἔργα τοῦ εὖ πράττειντεκμήριά εἰσιν.
- Οἱ διδάσκαλοι τοὺς τῶν Ῥωμαίων πολέμους τοῖς νεανίαις λέγουσι.
- Τῷ τῶν στρατιωτῶν νόστῳ ὁ δῆμος χαίρει.
- Ὦ φίλε, τὴν τῶν Ἀθηναίων νίκην αὐτίκα τῷ δήμῳ εὐαγγλίζου.
- Τὸ σπουδαίως τοῖς νόμοις πείθεσθαι τῶν πολιτῶν ἐστιν.
- Ἡ τοῦ μανθάνειν ἐπιθυμία σωΦροσύνης σημεῖόν ἐστιν.
- Ὅ πλοῦτος μὲν πολλάκις ταλαιπωρίαν, ἡ σοφία δὲ ἀεὶ εὐδαιμονίαν φέρει.
- Ἀρχὴ φιλίας μὲν ἔπαινος, ἔχθρας δὲ ψόγος.
B)
- I lavori dei contadini procurano nutrimento agli uomini ed agli animali.
- Il desiderio di oro e di argento è un pericolo per i giovani.
- Guardati ome dalle lusinghe dei demagoghi, così dalla violenza dei tiranni.
Esercizi sui nomi contratti e la declinazione attica
[modifica]Esercizio 4
[modifica]Analizza e traduci:
A) τοῖς νοῖς, τῶν ὀστῶν, τοῖς ῥοῖν, οἱ πλοῖ, τὰ ὀστᾶ, τὸν νοῦν, ὦ νοῦ, τῷ κανῷ, τοῦ πλοῦ, τὰ κανᾶ, τὼ νώ, τὴν ἕω, τοῖς λαγῷς, τοὺς νεώς, τῇ ἔῳ, τὸν νεών, οἱ κάλῳ, οἱ λεῴ.
B) i canestri, all'osso, le due correnti, le menti, o mente, della navigazione, ai due canestri, alle ossa, alla navigazione, le circumnavigazioni, all'approdo, delle sale, del tempio, i popoli, le sale, dei templi, dell'aurora, il tempio, alla gomena.
Esercizio 5
[modifica]Anaizza e traduci:
A)
- Πολλάκις οἶνος τὸν ἀνθρώπου νοῦν ἐκκαλύπτει.
- Ἐνίοτε οἱ τῆς θαλάσσης ῥοῖ τοῖς ναύταις κινδύνους παρέχουσιν.
- Οἱ γεωργοὶ ἐν τοῖς κανοῖς τοὺς τῆς συκῆς καρποὺς φέρουσιν.
- Ὡς Ἀναξαγόρας ὁ φιλόσοφος λέγει, νοῦς κόσμῳ ἐπιτάσσει.
- Οἱ στρατηγοὶ τὰ τῶν στρατιωτῶν ὀστᾶ οἰκτρῶς συλλέγουσιν.
- Ἅμα τῇ ἕῳ οἱ θηρευταὶ ἐγείρονται.
- Ὁ στρατηγὸς τὸν λεὼν πρὸς τὴν μάκην προτρέπει.
- Οἱ λαγῲ διὰ τῶν πεδίων τρέχουσιν.
- Ὁ τῶν Ἁθηναίων λεὼς ἐν τῷ νεῲ τοὺς θεοὺς σέβεται.
- Μετὰ τὸν πλοῦν οἱ ναῦται τοὺς κάλως εἰς θάλασσαν ῥίπτουσιν.
B)
- Ate offusca la mente degli uomini.
- Nella sala del banchetto vi sono i convitati.
- Le lepri fuggono i cacciatori.
Versioni
[modifica]Versione 1: Il supplizio di Tantalo
[modifica]Ὁ Τάνταλος ἐν Ἅιδου δεινῶς διὰ τὴν πονηρίαν κολάζεται. Ὁ πανοῦργος γὰρ ἐν καλῷ καὶ ψυχρῷ ποταμῷ ἐστιν, ἀλλὰ τῇ δίψῃ πιέζεται· ὁ μέν βούλεται γὰρ πίνειν, τὸ δέ ὕδωρ** εὐθὺς ἀπαλλάττεται. Πρὸ τοῦ προσώπου ἐπὶ τῶν κλάδων δένδρου ἄφθονα μῆλά ἐστιν, ἀλλὰ ὁ Τάνταλος τῷ λιμῷ πιέζεται· εἰ γὰρ ὁ πανοῦργος καρπὸν λαμβάνειν βούλεται, οἱ κλάδοι τοῦ δένδρου ὑπὸ τῶν ἀνέμων εἰς τὰς ὑψήλας νεφέλας τοῦ οὐρανοῦ αἵρονται. Ἔπειτα ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς μακρὸς λίθος ἐκ πέτρας ἄπτεταὶ· ὁ λίθος μὲν οὐ πίπτει, οὐδέποτε δὲ ἀπαλλαγή ἐστιν τοῦ κινδύνου καὶ τοῦ φόβου. Ὁ μὲν Τάνταλος διὰ τὴν ἀσέβειαν καὶ τὴν πικρὰν πονερίαν εἰς ἀεὶ πιέζεται, οἱ δὲ ἄνθρωποι τὸν νοῦν τῇ τοῦ Ταντάλου πονηρίᾳ προσέχουσι καὶ εἰς τὴν εὐσέβειαν τρέπονται.
- τὸ ὕδωρ: acqua, nom. neut. terza declinazione